Polskie kurorty, czyli smaczna rybka nad Bałtykiem

W Polsce rozgorzała za sprawą dziennikarzy TVN24 dyskusja o jakości usług gastronomicznych w kurortach wypoczynkowych #1. Problem jest na tyle głęboki, że pierwsze pokłosie obecnej sytuacji w polskich barach i restauracjach można było zobaczyć w kilku sezonach programu Magdy Gessler na kanale TVN.

Absurdem polskich kurortów (i nie tylko – czasami za granicą można znaleźć cwaniactwo i kombinowanie) jest jakość obsługi oraz serwowanych produktów. Trochę podróżuję i obserwuję. To co dzieje się nad Bałtykiem i (trochę w mniejszej skali) w rejonach górskich przechodzi ludzkie myślenie.

Swojego czasu znajomy opowiadał mi o cenach jakie panują na Krupówkach w Zakopanym. Było to dla mnie nieprawdopodobne. Koszt najprostszego posiłku (pierogi, naleśniki) to blisko 20 PLN za porcję. W przeliczeniu na walutę obcą to ok. 5 EUR.

Podobno wyznacznikiem cen w kurortach jest cena kawy. Do tego celu niech posłużą dane z barometru Post Office Travel Money (ceny w Funtach).

• Polska 1,0£
• Bułgaria Słoneczny Brzeg 0,71£
• Turcja Marmaris 1,92£
• Portugalia Algarve 0,89£
• Hiszpania Costa del Sol 1,07£
• Cypr 2,23£
• Majorka 1,34£
• Dubai 2,64£
• Włochy 0,76£
• Malta 0,98£
• Grecja Korfu 2,23£
• Francja Vendee 1,07£
• USA Orlando 1,36£
• Egipt El Gouna 1,44£
• Chorwacja Makarska 1,55£
• Wielka Brytania Brighton 1,90£
• Sri Lanka 0,47£
• Czechy Praga 1,39£
• Meksyk Cancun 1,51£
• Węgry Budapeszt 0,76£
• Tajlandia Phuket 0,91£
• RPA Cape Town 1,11£
• Wietnam Hanoi 1,40£
• Malezja 0,45£
• Indonezja Bali 1,22£
• Dominikana 0,95£
• Brazylia 1,42£
• Chiny Pekin 3,39£
• Canada Toronto 1,28£
• Costa Rica 1,29£
• Nowa Zelandia Auckland 1,89£
• Australia 2,43£

Plagą w polskich kurortach są wszelkiego rodzaju budy z jedzeniem. To one kreują wszelkiego rodzaju negatywny PR. Ich właściciele mają jeden cel – zarobić wystarczająco dużo w sezonie przy jak najniższych kosztach. To właśnie tam spotkać można stary przypalony olej, brud w kuchni, zaniżone gramatury, przeterminowane półprodukty i ewenement na skalę europejską [?] – plastikowe talerze i sztućce.

Polskie morze i góry są piękne, ale niestety jakość obsługi w wielu przypadkach odbiega od standardów europejskich. Natomiast w przypadku standardów cenowych nie odstajemy zbytnio w tej kategorii. I takim oto sposobem za stosunkowo wysoką cenę otrzymujemy niski standard i mierną jakość posiłków. I ludzie to kupują, ponieważ nie ma praktycznie alternatyw i czasu na samodzielne gotowanie. Zupełnie nie rozumiem dlaczego? Przykładowo w Grecji czy Hiszpanii wykształcił się pewien dość dobry system – wszyscy wspólnie dbamy o turystów i staramy się obsługiwać ich tak dobrze jak tylko potrafimy. Z reguły są to rodzinne lokale i restauracje wspierane przez lokalne i rządowe organizacje turystyczne. Wspólne dobro i dziedzictwo. Świadomość tego jest jednak na wyższym poziomie. Dobrze obsłużony turysta wróci, jak nie dziś, czy jutro to w przyszłym sezonie. A jeśli nie on – to powie o tym swoim znajomym.

Podejście takie przekłada się przede wszystkim na wartość dodaną dla serwowanych posiłków – regularnie zmieniane nakrycie stołu, pełna i przyjazna obsługa kelnerska, klimatyzowane pomieszczenia, ładne otoczenie i typowo regionalne dania delikatnie połączone z kuchnią „europejską”. To wszystko w cenach nieodbiegających znacząco od tych, które można spotkać w Polsce. A przecież często w tych miejscach przesiadują Niemcy, Anglicy, Rosjanie i inne nacje, które z reguły są bogatsze od nas. Koszty prowadzenia takich lokalów gastronomicznych wcale nie są niższe niż w Polsce. Wręcz przeciwnie! A jednak mimo wszystko jest zupełnie inaczej. Dlatego też warto zastanowić się nad tym, kto kogo kantuje. Bo nawet jeśli kurorty zagraniczne są droższe, to wychodząc z hiszpańskiej knajpy, greckiej tawerny czy włoskiej kawiarni jestem cały czas przekonany, że dobrze zjadłem i nie przepłaciłem. W przypadku polskiej budy – czuję niedosyt i przeszywający ból dupy.