Majorka – Cala D’Or część I

Żyj i pozwól żyć innym

Urlop na Majorce formalnie zakończony. Czas na aklimatyzację i powrót do rzeczywistości.

Pobyt zaczęliśmy od największego charterowego portu lotniczego w Europie – Palma de Mallorca Son Sant Joan Airport. Przyjmuje on blisko 7 milionów turystów rocznie, który lokują się w pobliżu 180 tamtejszych plaż, których łączna długość wynosi ponad 50 km. Jak sami podają – o ogromie lotniska świadczy fakt, że średnio co 2 minuty startuje / ląduje tam samolot.

Większość czasu spędziliśmy w urokliwym Cala D’Or na wschodnim wybrzeżu Majorki. Wygląd miejscowości nie jest typowy. Na Majorce dominują niskie kamienne domy w kolorze piaskowym. W przypadku Cala D’Or budynki są pobielone wapnem i wyglądają niemal jak te żywcem przeniesione z Ibizy. Otoczone kwiatami i mimo permanentnego braku wody – z bujnymi ogrodami. Prawie raj, gdyby nie wszechobecni Niemcy i Anglicy. To także region rolniczy – podczas wycieczki rowerowej czy pieszej spotkać można bez problemu gaje oliwne, migdałowe, czy plantacje pomarańczy. Wygląd coraz częściej urbanizowany w kierunku przemysłu turystycznego. Choć podobno władze wyspy (jest tu prezydent i parlament) chcąc zachować pierwotny wygląd i ocalić największy skarb wyspy – przyrodę, w ostatnim czasie zakazały budowy wysokich hoteli i budynków. To swoisty odwrót od tendencji panującej w innych kurortach Morza Śródziemnego. Tutaj, na Majorce już w latach 60 podjęto niecny plan zabudowy wybrzeża pod względem infrastruktury turystycznej. Sam pomysł zainicjował Generał Franco. Apogeum to lata 80, w których zmasowane protesty ekologów doprowadziły do zmiany spojrzenia na dobra oferowane przez wyspę. Za przykład może posłużyć chociażby Cala Mondrago, który został uznany Rezerwatem Przyrody – cieszy oko brakiem zabudowy, piękną przyrodą, widokami i wyjotkową troską o ekologię. Ponadto każdy właściciel hotelu zobowiązany jest przez specustawę do założenia 60m2 terenów zielonych w zamian za każde nowe łóżko. A ilość nowo budowanych hoteli ograniczona – nowy hotel może powstać tylko wtedy, gdy inny zostanie zamknięty lub zburzony. Ograniczono również powierzchnię dachów. Tym sposobem nawet Claudia Schiffer w swojej rezydenci musiała pozbyć się kilkuset dachówek.

Podobno Majorka niczym magnes przyciąga wszystkich – królów, artystów, outsiderów, sportowców i obieżyświatów.

W Cala D’Or znaleźć można pół tuzina plaż, które usytuowane są w tzw. calas (z hiszp. zatoczka). Do tych w najbliższej okolicy zaliczyć należy Cala Serena, Cala Ferrera, Cala Esmeralda (moja ulubiona), Platja D’Or, Cala Gran, Cala Llonga. Każde z tych miejsc charakteryzuje się pięknym lazurowym odcieniem wody, piaszczystą plażą i niesamowicie ciepłą wodą. Plaże są bezpieczne (co roku na Majorce topią się turyści, którzy mimo czerwonej flagi zostali porwani przez zdradliwe prądy głębinowe), dlatego zapewne tak chętnie odwiedzane przez rodziny z dziećmi.

Ceny na miejscu przystępne i w porównaniu (z tymi na Costa Brava) nie są zawyżone. Restauracje i bary oferują często tzw. Happy Hours. Załapać się wtedy można na darmowe piwo, drinki, czy sangrię. Na szczególne traktowanie i emocje można było liczyć podczas meczów reprezentacji Hiszpanii. Zostaliśmy nawet zaproszeni na darmową degustację lokalnych likierów owocowych. Tubylcy bardzo mili i mimo ogromu turystów – przyjaźnie nastawieni. Zawsze pomocni i uśmiechnięci. Wszechobecną dewizą jest „Żyj i pozwól żyć innym”.

Co zachwyca na pierwszy rzut oka:

• Wyjątkowy lazur wody w zatoczkach (calas).
• Uprzejmość i życzliwość.
• Perły.
• Smak pomarańczy.
• Wybielone, nowocześnie zaprojektowane domy z elementami typowo hiszpańskimi.
• Wszechobecne kwiaty bugenwilli.
• Paddle tennis.
• Ilość rowerzystów (mimo upałów).
• Talayoty (wieże wartownicze).
• Miradors (punkty widokowe).
• Wiatraki i dolina wiatraków (aktualnie restaurowane przez specjalnie powołaną do tego celu fundację).
• Ilość pól golfowych.
• Podejście do ekologii.

Relacja:

• Część I – Cala D’Or
• Część II – Palma de Mallorca w dzień i w nocy
• Część III – Porto Colom
• Część IV – Porto Cristo
• Część V – Port Petit, Portopetro, Cala Mondrago
• Część VI – Valldemossa
• Część VII – Lluc, Sa Calobra, Soller

Wszystkie zdjęcia dostępne w galerii Flickr.