Tolerancja w wydaniu PL

Kiedyś swojego czasu strasznie nie lubiłem gejów, pedałów i ciot. Dziwnym trafem w ostatnim czasie zmieniłem swoje przekonania. Ba odrzuciłem je. I nie to żebym zmieniał orientacje. Nie nie nie. Nie w tym rzecz.

A wszystko to stało się w momencie, kiedy usłyszałem rozróżnienie pedała od geja i homoseksualisty. Otóż homoseksualista to ten, który siedzi w zaciszu domu, zachowuje się jak normalny heteroseksualny człowiek, żyjący jak każdy prawy obywatel, nie ujawniając swojej orientacji. Gej to ten, który biega po mieście i wszystkim pokazuje, jaki to on nie jest. Manify i te sprawy. Pedał to najgorsze stadium przypadku – nie dość, że uczestniczy w każdej manifestacji gejowskiej, to w dodatku nienawidzi nas ludzi o tej właściwej orientacji. Tępi wszystko, co hetero.

I tak wtedy stwierdziłem ze nie każdy gej to pedał a nie każdy pedał to homoseksualista. Mimo wszystka i tak widać w Polsce taki powierzchowny brak akceptacji wobec inności. I nie tylko chodzi tutaj o gejów, ale o wszystko, co się wyróżnia. A co ze słynnym „Wyróżnij się lub zgiń”? „Sprzedaj się, bo inaczej inni kupią ciebie”.

Mówi się przecież, że Polska to kraj katolicki, a z drugiej strony za 5 minut słyszy się o kolejnych kolesiach z łysymi głowami, którzy pobili grupkę osób zamawiających przysłowiowe 5 piw. I to jest taka piękna złość połączona z zakorzenioną miłością do tych, którzy są TYLKO tacy sami jak my. Do tego dochodzą jeszcze media (czwarta władza), które ładnie pielęgnują stereotypy, urazy i złości.

Na ten problem można spojrzeć jeszcze z innej strony. Już w szkole epatujemy tolerancją. Każdy podręcznik od Historii uczy tolerancji, że Polska to kraj bez stosów. Pręgierze się zdarzały, ale tylko sporadycznie i w ramach wychowawczych. Człowiek po takiej szkolnej lekcji w wydaniu Ministra Edukacji wychodzi na ulicę, dumny ze swojej akceptacji innych i co widzi? Widzi na jednym rogu napierdalankę kibolów Lecha i Legii. Na drugim babcie krzyczącą „oddaj mi kijek zafajdany pedale”, a 100 metrów dalej dzieci rzucające 1 grosik między ludzi. Myślące, że rzucając między Żydów monetę oni sami się o nią pozabijają przez swoje skąpstwo.

I problem nie polega na tym, że nie uczy się tolerancji, a raczej w tym, że ta dyskusja, którą się podejmuje we wszystkich aspektach życia odnośnie tolerancji jest na tyle powierzchowna i na tyle płytka, że nie ma szans nic większego zmienić. Tak jak do dziś nienawidzi się w Polsce Niemców, mimo, że od wojny minęło ponad 50 lat to zmienienie przekonań ludzi wobec akceptacji i tolerancji równie dobrze może trwać w takim tempie 100lat.

Więc od jakiegoś momentu mojego życia po prostu uważam, że nie chodzi o to by urywać komuś nogę i wsadzać mu ją w du… oko, bo zupełnie nie o to w tym wszystkim chodzi, by wymachiwać szabelką jak Kaczyński na komunistów. Tylko akceptować to, co nas dookoła otacza.

♫ Koniec Świata – Bieda

Wniosek: Każdy kąpie się w ściekach swojej własnej rzeki