Bankowiec ze mnie

Czemu praktyki w banku przypadły na aż tak gorący okres lata? Czeeeeeeemuuuuuu?

Co do praktyk to zawsze to jakaś odmiana, klimatyzowane pomieszczenia, wygodne fotele, cisza, spokój, nowi ludzie, widok na ratusz i roznegliżowane panie przechadzające się tuż pod oknem, a ja prawie jak prezes Marcinkiewicz siedzę na obrotowym krześle, przerzucam tony papierów (tak tony, bo przez cale życie tyle kartek papieru nie widziałem), piszę umowy ludziom o kredyty. Apropos kredycików – kilka znajomych nazwisk się przewinęło, niezłe sumki sobie pobrali na 1/4 swojego życia.

Tego wszystkiego jest 1 minus. Musze tam chodzić przez 6 tygodni (sic!), do 24 sierpnia. Makabra. Czasami ten bankowy spokój mnie dobija, ludzie pracują tempem słonia, każdy zajęty swoim (w dodatku w tym oddziale są same panie, nie licząc ochrony).

Dziś na przykład obsługiwałem zarąbisty skaner z ekranem dotykowym, który wysyła automatycznie skany umów na odpowiednią skrzynkę pracownika. Niezłe urządzonko, za niezłą cenę, ale czy oszczędność czasu dla bankowca obok piniendzy nie jest czymś najważniejszym? Pewnie, że tak. Przynajmniej w mniemaniu centrali która kupuje takie sprzęty, bo po pracownikach zbytniej szybkości w działaniu nie widzę. Po prostu pracują swoim tempem.

W dodatku siedzę w dziale VIP, więc tak dużo tych VIPów jakoś się nie pojawia. Może z 4 przez cały dzień? Wczoraj na przykład przyszedł sobie taki starszy pan i robił jakieś tam przelewy, zakładał konto internetowe i kilka jeszcze rzeczy. A mówią że renciści kasy nie mają… od kiedy lekarze strajkują i nie wypisują recept to pewnie zaoszczędził jak jeden z wielu na nie wykupionych lekach. 😛

Wniosek: 40 lat w banku to chyba zbyt mało kreatywne…